Gevangen in de EBI

Twintig jaar geleden werd ons gevangeniswezen uitgebreid met een extra beveiligde inrichting (EBI). Deze bijzondere inrichting is bestemd voor gedetineerden, die gekwalificeerd worden als extreem vluchtgevaarlijk. 
Omwille van die doelgroep is zowel de mate van beveiliging als het regime in de EBI erop gebaseerd om de gedetineerden alle illusies te ontnemen dat ontvluchten mogelijk is. In dat streven blijkt de EBI te zijn geslaagd, nu geen enkele gedetineerde deze inrichting is ontvlucht en zich evenmin gijzelingen van personeel hebben voorgedaan. Gelet echter op de strikte veiligheidsmaatregelen, rijst de vraag tegen welke prijs deze effectiviteit van de EBI wordt bereikt.
In opdracht van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatie Centrum (WODC) van het Ministerie van Veiligheid en Justitie (MvV&J) is daarom een multidisciplinair, empirisch onderzoek verricht naar het functioneren van de EBI en meer specifiek naar de financiële, juridische en immateriële `kosten van het regime van deze inrichting. In dit boek wordt verslag gedaan van dit onderzoek. Er wordt achtereenvolgens ingegaan op de ontstaansgeschiedenis van de EBI, de rechtspositie van EBI-gedetineerden en ten slotte de immateriële aspecten van het werken in de EBI, respectievelijk het gedetineerd zijn in de EBI. Het boek besluit met enkele conclusies en aanbevelingen met betrekking tot de hoofdvraag of er gezien de onderzochte `kosten een (te) hoge prijs voor het EBI-regime wordt betaald.

Prof. dr. H.G. van de Bunt, prof. mr. F.W. Bleichrodt, mr. dr. S. Struijk, P.H.P.M. de Leeuw MSc en D. Struik MSc zijn allen als onderzoeker verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, Erasmus School of Law.