Een regeling voor personenschade door rampen

De wetgever is voornemens om de Wet tegemoetkoming
schade bij rampen (Wts) uit te breiden naar onverzekerbare
personenschade. De Wts is een vangnetregeling: voor gedupeerden
komt hij pas in beeld als laatste regeling die opvang
biedt voor hun schade. Personenschade die ontstaat door rampen
wordt eerst en vooral opgevangen buiten de Wts. Voor een
gedeelte van de schade hebben gedupeerden niet de mogelijkheid
om die onder een verzekering te brengen of om langs een
andere weg een tegemoetkoming te verkrijgen. Dit betreft de
immateriële schade, (een deel van) omzet- en inkomensverlies
bij arbeidsongeschiktheid, het verlies van zelfredzaamheid en
bijzondere kosten (zoals studiekosten), verzorgingskosten die
naasten maken en het verlies van levensonderhoud
en uitvaartkosten
van de nabestaanden bij overlijden. Dat is grosso modo het
deel van de rampschade waarmee bij een eventuele uitbreiding
van de Wts naar onverzekerbare personenschade dient te worden
gerekend. Deze studie geeft aan welke regeling het meest
geschikt is om te bepalen wie een tegemoetkoming toekomt,
voor welke delen van de onverzekerbare personenschade én hoe
die personenschade in een geldbedrag kan worden uitgedrukt.
In dit boek worden verschillende modellen voor zo’n regeling
gepresenteerd waarbij de voor- en nadelen worden aangegeven,
afgewogen aan de hand van een aantal belangen, namelijk het
belang van rechtszekerheid, het belang van het beperkt houden
van de uitvoeringslast, het belang van maatwerk en het belang
van flexibiliteit.