Achter twee ankers

Het interstatelijk vervoer over de binnenwateren is van alle tijden. Maar het is een begrip geworden sinds er supranationaal vervoerbeleid op basis van Europees recht moest worden gecreëerd. Dat samen met de voorafgaande commotie betreffende de strekking en doorwerking van artikel 70 EGKS-Verdrag.

De bevoegdheden van de communautaire orde inzake het vervoerbeleid leidde tot grote spanningen tussen de Centrale Commissie voor de Rijnvaart (CCR) en de Europese Commissie. Want de Europese Commissie wilde het gemeenschappelijk vervoerbeleid en daarmee ook de Europese binnenvaart regelen. Betwijfeld werd of de lidstaten wel buiten de supranationale kaders mochten overleggen en initiatieven uitvoeren. De CCR verdedigde echter steeds dat zij bevoegd was om de Rijnvaart te regelen.

Dit onderzoek beantwoordt de vraag of de Herziene Rijnvaartakte heeft bijgedragen aan een ruimer kader van het communautaire vervoerbeleid over de binnenwateren binnen het territorium van de Europese Gemeen-schap/Unie. Tevens of dit ook heeft geleid tot mutaties in de positie van de instellingen van de Gemeenschap/Unie ten opzichte van de lidstaten. Voordat die vraag kan worden beantwoord moet er duidelijkheid zijn over het discours aangaande de Europese opvattingen binnen de complexe transitie van intergouvernementele naar communautaire vervoersystemen. Om tot die klaarheid te komen zijn aparte hoofdstukken gewijd aan zowel het debat binnen het institutioneel kader van de Europese Gemeenschap/Unie alsook aan de dominante positie van het Rijnvaartverdrag daarbinnen. Bovendien wordt het chauvinistische gedrag van bepaalde lidstaten binnen dit krachtenveld besproken.