De 30 procent regeling

De 30%-regeling biedt werkgevers de mogelijkheid om op forfaitaire basis de extraterritoriale kosten van een werknemer te vergoeden. In de loop der jaren is de regeling een aantal keer gewijzigd. Was de regeling oorspronkelijk bedoeld om het aantrekkelijk te maken hoogopgeleide, specifiek deskundige, schaarse werknemers naar Nederland te halen, inmiddels kan elke uit het buitenland afkomstige werknemer die iets meer verdient dan modaal hier gebruik van maken.

Deze verruiming (en alle andere wijzigingen in de regeling per 1 januari 2012) komen uitgebreid aan de orde. Ook wordt beschreven wat eigenlijk extraterritoriale kosten zijn (zowel onder de werkkostenregeling als het overgangsrecht) en hoe de vergoedingsregeling werkt voor uitgezonden werknemers.

Naast de beschrijving van de geschiedenis van de 30%- regeling en het bespreken van de voorwaarden om voor de regeling in aanmerking te komen wordt ook een aantal neveneffecten van het gebruik van de 30%-regeling beschreven.

Tot slot wordt ook uitgebreid aandacht besteed aan de vraag of de voorwaarde dat de ingekomen werknemerminimaal 150 km van de Nederlandse grens moet hebben gewoond voorafgaand aan de aanvang van de tewerkstelling in Nederland, Europeesrechtelijk gezien stand houdt.