De bosbouwvrijstelling

Sinds 1926 kent de inkomstenbelasting een vrijstelling voor inkomsten uit bosbouw. Aanvankelijk zag de vrijstelling voor bedrijfsmatige bosbouw ook op de niet-bedrijfsmatige bosbouw,maar sinds 1994 bestaat voor die categorie een afzonderlijke vrijstelling. Ook de Wet IB 2001 bevat voor zowel de bedrijfsmatige als de niet-bedrijfsmatige variant een afzonderlijke faciliteit.

De vrijstelling kent een tweeledig doel. Allereerst wordt beoogd problemen bij de winstbepaling van bosbouwbedrijven te voorkomen. Belangrijker is dan ook het andere motief geworden: natuurbescherming en zo mogelijk -uitbreiding. De vrijstelling is vergaand, en gaat bijvoorbeeld beduidend verder dan zijn grote broer, de landbouwvrijstelling.

Het financiële belang van de vrijstelling is echter beperkt. Dat komt mede door het feit dat de vrijstelling
voor betrokkenen in veel gevallen nadelig uitpakt; 'a curse in disguise' wordt de vrijstelling in deze brochure dan ook genoemd. Toepassing van de vrijstelling veronderstelt namelijk de aanwezigheid van een bron. En is die bron dan al aanwezig dan mogen als gevolg van de vrijstelling geleden verliezen niet in aftrek gebracht worden op het inkomen.

Voor een sector waar rode cijfers geen uitzondering zijn is dat een groot nadeel. De hiervoor door de wetgever aangedragen oplossing (een optieregeling) heeft lang niet altijd het gewenste resultaat. In deze brochure wordt - 47 (!) jaar na het verschijnen van de eerste druk - ingegaan op een constante en kleine, maar dappere vrijstelling die anders dan de landbouwvrijstelling in zijn doelstelling weinig omstreden is, sympathiek overkomt maar in zijn uitwerking lang niet altijd optimaal uitpakt.