Als ik nu sorry zeg, beken ik dan schuld?

Het ontvangen van excuses wordt door slachtoffers als zeer waardevol ervaren. In de literatuur wordt echter bepleit dat excuses kunnen leiden tot negatieve juridische consequenties voor de aanbieder. Procesvertegenwoordigers en verzekeraars zouden hun cliënten om die reden instrueren om geen excuses aan te bieden. Over de juridische gevolgen van het aanbieden van excuses bestaat nog veel onduidelijkheid. Staat het aanbieden van excuses gelijk aan het erkennen van aansprakelijkheid? Wanneer een arts na een medisch incident excuses aanbiedt, erkent hij daarmee dan dat hij een fout heeft gemaakt? 

In dit boek wordt beschreven wat de rol is van excuses in de civiele procedure en de medische tuchtprocedure. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van een combinatie van onderzoeksmethoden. Naast een literatuuronderzoek, observatieonderzoek en interviewstudie, is een uitgebreid jurisprudentieonderzoek verricht waarbij bijna 4000 uitspraken zijn geanalyseerd. De uitkomsten laten zien dat de in de literatuur benoemde juridische belemmeringen voor het aanbieden van excuses sterk genuanceerd moeten worden. Voorts blijkt dat de belemmeringen die overblijven op een eenvoudige wijze weggenomen kunnen worden. Het onderzoek laat daarnaast zien dat er een scala aan mogelijkheden is om het aanbieden van excuses in de onderzochte procedures te stimuleren. 

Dit onderzoek biedt nieuwe inzichten in de wijze waarop juridische procedures kunnen worden ingericht zodat ze tegemoetkomen aan de immateriële belangen van slachtoffers. Dit onderzoek biedt daarnaast voor normschenders, procesvertegenwoordigers en verzekeraars meer duidelijkheid over onder welke omstandigheden ‘veilig’ excuses kunnen worden aangeboden. Voor rechters biedt dit onderzoek houvast over hoe zij in hun procespraktijk kunnen omgaan met procespartijen die excuses wensen aan te bieden of wensen te ontvangen.