De bijzondere curator

Onder redactie van Veronica Smits met bijdragen van Liesbeth Groenhuijsen, Marjolein Rietbergen en Paul Vlaardingenbroek 

De bijzondere curator is 'in'. Dat blijkt uit een toenemend aantal benoemingen tot bijzondere curator, maar ook uit de nodige publicaties over de bijzondere curator, waarin de diverse juridische en psychosociale aspecten van deze functie worden besproken.

Deze uitgave bevat een aantal aanzetten voor (aspirant) bijzondere curatoren over hoe zij hun rol zouden kunnen of moeten vervullen om daardoor beter toegerust te zijn in het moeilijke, maar ook uitdagende werk van bijzondere curator. Een goede bijzondere curator zal uitstekend moeten kunnen luisteren en met kinderen goed kunnen omgaan. De bijzondere curator is geen spreekbuis van het kind, maar dient wel de stem van het kind op een objectieve wijze in de juridische procedure naar voren te kunnen brengen. Het is de rechter die uiteindelijk de knoop moet doorhakken, maar daartoe moet de rechter wel beschikken over alle noodzakelijke informatie, dus ook de informatie van het kind. Het is dus een belangrijke taak die de bijzondere curator in het recht moet uitoefenen en daarom is een juiste houding en invullen van zijn taak essentieel. Ook aandacht is in deze uitgave besteed aan de juridische kaders waarbinnen de bijzondere curator opereert. Daarin liggen namelijk zijn mogelijkheden maar ook beperkingen. Verder wordt, om een wat breder beeld te schetsen van de bijzondere curator, tevens het in het internationale recht verankerde grondrecht van het kind om te worden vertegenwoordigd in een juridische procedure besproken. Daarmee biedt deze uitgave naast een praktische ook een juridisch inhoudelijke component.