Strafrecht en strafprocesrecht

Strafrecht en strafprocesrecht in hoofdlijnen is een standaardwerk in de Belgische rechtsliteratuur.

De negende, volledig herziene uitgave geeft opnieuw een overzichtelijke weergave van een steeds omvangrijker en complexer wordende regelgeving.

In deze editie is, gewoontegetrouw, getracht om orde te brengen in een materie die steeds minder overzichtelijk wordt. Streefdoel is de lezer op een begrijpelijke manier te gidsen door deze steeds meer ondoordringbare doolhof. Vele hoofdstukken werden grondig geactualiseerd ten gevolge van wijzigingen in de wetgeving en recente ontwikkelingen in de rechtspraak.

Alle belangrijke recente wetswijzigingen werden verwerkt, waaronder:

    De hervorming van de gerechtelijke arrondissementen met het oog op een grotere mobiliteit van de leden van de rechterlijke orde (W 1 december 2013)
    De wijziging van de Voorafgaande Titel van het Wetboek van Strafvordering wat betreft de nietigheden (W 24 oktober 2013, de zgn. 'Wet Landuyt')
    De nieuwe regels inzake de cassatieprocedure in strafzaken (W 14 februari 2014)
    De nieuwe regels betreffende de identificatieprocedure via DNA-onderzoek in strafzaken, met het oog op de oprichting van een DNA-gegevensbank 'Vermiste personen' (W 21 december 2013)
    De wijziging van de regels inzake de verjaring van de strafvordering (nieuw art. 24 VTSv., W 14 januari 2013)
    Het elektronisch toezicht als modaliteit van de voorlopige hechtenis (W 27 december 2013)
    De wijziging van de regels inzake het strafrechtelijk kortgeding tijdens het vooronderzoek (W 25 april 2014)
    De nieuwe regels inzake Strafrechtelijk uitvoeringsonderzoek, waardoor verregaande nieuwe bevoegdheden worden toegekend aan de procureur des Konings en de Strafuitvoeringsrechtbank (Wetten van 11 februari 2014)
    De aanpassing van de Salduz-wet ingevolge het arrest van het Grondwettelijk Hof van 14 februari 2013 (W 25 april 2014)
    De nieuwe straffen: elektronisch toezicht (W 7 februari 2014), probatie als autonome straf (W 10 april 2014), het woonverbod (W 14 december 2012) en de nieuwe burgerlijke sancties: onwaardigheid om te erven (W 10 december 2012) en de vervallenverklaring van de Belgische nationaliteit (W 4 december 2012)

Het boek werd voor de negende editie volledig bijgewerkt tot 1 juli 2014.

Over de auteurS:
Professor Chris Van den Wyngaert doceerde gedurende bijna 25 jaar de vakken strafrecht en strafprocesrecht en is nu buitengewoon hoogleraar aan de Universiteit Antwerpen. Zij heeft talrijke publicaties op het gebied van het nationaal, het internationaal en het vergelijkend strafrecht op haar naam. Zij was lid van de Commissie Strafprocesrecht en rapporteur voor de International Law Association en de Association internationale de droit pénal. Zij was visiting fellow aan de Universiteit te Cambridge en is honorair hoogleraar aan de Universiteit van Stellenbosch. Haar werk werd bekroond met vier eredoctoraten: Universiteit van Uppsala (Zweden, 2001), Vrije Universiteit Brussel (2009), Case Western Reserve University (USA, 2013) en Universiteit Maastricht (2013).

Zij was ad hoc-rechter in het Internationaal Gerechtshof (2000- 2002) en vervolgens rechter in het Joegoslavië-tribunaal (2003-2009). In 2009 werd zij in New York door de vergadering van Verdragsluitende Partijen bij het Rome-Statuut verkozen tot rechter in het Internationaal Strafhof te Den Haag, voor een mandaat van 9 jaar. Sinds 2014 draagt zij de titel van barones.

Steven Vandromme was wetenschappelijk medewerker aan de Antwerpse Universiteit en vandaag lid van de Onderzoeksgroep Rechtshandhaving. Hij is bovendien praktijkassistent aan de Rechtsfaculteit. Hij is auteur van talrijke publicaties, o.a. in het Rechtskundig Weekblad en de Commentaar Strafrecht en Strafvordering. Sinds begin 2007 is hij verbonden aan het parket van de procureur des Konings te Antwerpen als substituut.

Bart De Smet was wetenschappelijk medewerker aan de Universiteit Antwerpen waar hij gedurende 2006-2012 het vak Jeugdbeschermingsrecht doceerde. Hij is doctor in de rechten op proefschrift (UA, 1996). Vandaag is hij lid van de Onderzoeksgroep Rechtshandhaving UA. Hij is auteur van talrijke publicaties, onder meer over de positie van de onderzoeksrechter, het deskundigenonderzoek, het jeugdrecht en nietigheden in het strafproces. Hij was van 2001 tot 2013 substituut van de procureur des Konings en is thans substituut procureur-generaal te Antwerpen.