De WW en nieuwe sociale risico's

Veel meer dan vroeger worden werkenden geconfronteerd met zorgtaken en geacht zich constant te scholen teneinde inzetbaar te blijven op de arbeidsmarkt. De behoeften daarin verschillen per individu. De huidige Werkloosheidswet biedt echter weinig keuzevrijheid en bescherming tegen deze `nieuwe sociale risicos, omdat deze beschouwd worden als vrijwillige werkloosheid en dus niet verzekerd worden. Daarom zijn afgelopen decennium hervormingsvoorstellen gedaan die de werkloosheidsverzekering geheel of gedeeltelijk vervangen door spaarregelingen en een loondoorbetalingverplichting invoeren voor de werkgever.  

In dit boek wordt onderzocht hoe deze voorstellen zich verhouden met de internationale socialezekerheidsverdragen die Nederland heeft geratificeerd. De socialezekerheidsverdragen van de International Labour Organisaties (ILO) en de Europese Code inzake Sociale Zekerheid van de Raad van Europa leggen minimumnormen vast, bijvoorbeeld ten aanzien van de duur en de hoogte van de uitkering. Ook bevatten zij algemene principes als collectieve financiering en solidariteit.

In de promotionele ILO-verdragen en het Europees Sociaal Handvest van de Raad van Europa zijn doelstellingen vastgelegd op het gebied van werkgelegenheid, scholings(verlof) en de combinatie van arbeid en zorg, die geleidelijk behaald moeten worden door het nemen van geschikte (beleids)maatregelen. Een veelgehoorde kritiek is dat deze verdragen verouderd zouden zijn en te weinig rekening houden met maatschappelijke ontwikkelingen. 

Dit boek geeft allereerst een overzicht van de relevante verdragsbepalingen en hoe deze geïnterpreteerd worden bij nieuwe methoden van bescherming, zoals spaarregelingen en de loondoorbetalingverplichting. Vervolgens worden de hervormingsvoorstellen getoetst aan de verdragen en worden aanbevelingen gedaan om de voorstellen aan te passen om ze alsnog in overeenstemming te laten zijn met de verdragen. Ten slotte wordt de vraag beantwoord of de verdragen moeten worden aangepast om de aanpassing van de sociale zekerheid aan de variatie in de individuele levenslopen mogelijk te maken.

Dit boek is interessant voor wetenschappers die onderzoek doen naar de sociale zekerheid. Het geeft immers een uitgebreid overzicht van de bepalingen in de internationale en Europese verdragen die relevant zijn voor de bescherming tegen zowel klassieke als nieuwe sociale risicos. Ook biedt het een toetsingskader voor politici en beleidsmedewerkers om voorstellen voor de aanpassing van de sociale zekerheid te beoordelen.