Onder doktoren

"Hoe ervaart de Nederlandse huisarts zijn vak? 'Ik kan een patiënt vaak niet beter maken, maar zich wel beter laten voélen,' aldus een van hen. Een ander: 'De huisartspraktijk is de ideale biotoop om je als mens te ontwikkelen'. Je zou dit boek met enige fantasie een kwalitatief onderzoek kunnen noemen, naar het niet-medisch-inhoudelijke deel van het vak. Naast de variaties in uitoefening is er ook een grootste gemene deler. De jarenlange ervaring als meerwaarde voor de continuïteit van zorg komt in veel hoofdstukken aan bod.
Voor de gelauwerde huisarts biedt dit boek herkenning. Voor de haio is het een must vanwege het overzicht van variatie in praktijkvormen en visie. Voor medisch studenten biedt het een eerlijk beeld van wat hen als huisarts - buiten het medisch-inhoudelijke - ook te wachten staat. Voor beleidsmakers uit de politiek, overheid en verzekeraars die huisartsen in hun pakket hebben is het boek verplichte kost om uitglijders te voorkomen."



Dit schrijft Ben Crul (oud-huisarts en -hoofdredacteur van Medisch Contact) in zijn boekbespreking van Onder doktoren in Huisarts & Wetenschap. (Waardering: ⦁ ⦁ ⦁ ⦁)



De journalisten Jac. Janssen en Paul Peijnenburg interviewden voor Onder doktoren ruim veertig huisartsen over hun metier. Door de dokters zelf aan het woord te laten over zaken als regel- en werkdruk, de toegenomen mondigheid van de patiënt, de rol van verzekeraars, marktwerking in de zorg, euthanasie en nog veel meer, tekent zich gaandeweg een antwoord af op de vraag of de dokter zich tegenwoordig nog senang voelt in zijn werk.



Sinds hun samenwerking aan het boek Momentopnamen, een maand in het hospice (Derix*Hamerslag, 2011) schrijven Jac. Janssen en Paul Peijnenburg aan publicaties die de zorgsector toon met zijn menselijke zegeningen en tekortkomingen en systematische gebreken. Werelden ontsluiten die anders gesloten blijven, dat is hun gezamenlijke drijfveer.