De staat van de natuurbescherming

De staat van natuurbescherming laat sterk te wensen over. Overheid, natuurbeschermingsorganisaties en burgers moeten beter samen werken. Dit boek beschrijft hoe en vooral ook waarom.

De overheid trekt zich steeds meer terug als hoeder van natuur en landschap. Natuurbescherming is daarmee steeds meer een zaak van natuurbeschermingsorganisaties. Dat is opmerkelijk, want het waren halverwege de 19de eeuw juist de nationale overheden die de eerste nationale parken aanwezen. De natuurbeschermingsorganisaties ontstonden pas decennia later.

Nu staan zij er steeds meer alleen voor. Daartoe zijn ze onvoldoende uitgerust, zo betoogt Tom Bade in dit essay. Dat verklaart waarom de bescherming van natuur en landschap sterk te wensen overlaat. We hebben de overheid hard nodig om de kaders te scheppen.

Maar daarvoor is wel een nieuwe aanpak nodig - geen eenzijdig opgelegd overheidsbeleid. Waar we naartoe moeten, aldus Bade, is een nieuw maatschappelijk contract tussen overheid, natuurbeschermingsorganisaties en burgers. Een contract dat de verschillende agenda's met elkaar verbindt. Een lastige opgave - maar uiteindelijk zullen alle partijen er voordeel van hebben.

De staat van de natuurbescherming beschrijft helder en indringend hoe we die uitdaging moeten aanpakken - en vooral ook waarom.

Tom Bade (1961) heeft Sociale Geografie gestudeerd in Nijmegen. Na werkzaam te zijn geweest bij onder meer TNO en KPMG startte hij zijn eigen bedrijf Triple E dat zich onder meer richt op onderzoek naar de baten van natuur en economie en toepassingen in de praktijk (tripleee.nl). Voor diverse opdrachtgevers heeft Tom meer dan 40 boeken geschreven, ook heeft hij talloze publicaties in vakbladen en kranten op zijn naam staan.

natuurbescherming, natuurbeschermingsorganisaties, natuurbeleid, natuurbeheer, mens en maatschappij, natuur en economie, landbouw