Grenzen aan de krimp

Het veenweidelandschap: Hollandser kan het niet. Grazenden koeien, groene weilanden, laag hangende wolken en een einder om door een ringetje te halen. Het Groene Hart kent veel gebieden waar we het veenweidelandschap kunnen aantreffen, maar in de Krimpenerwaard is het toch wel op zijn mooist. Dat is natuurlijk een zegen voor degenen die van natuur, landschap en cultuurhistorie houden, maar het is vaak een last voor de boeren die vooruit willen in de vaart der volkeren. Zij worden in hun ogen vaak geconfronteerd met beperkingen op het gebied van waterbeheer, bebouwing, bemesting en wat al niet meer.
Samen zijn alle partijen die actief zijn in de Krimpenerwaard om de tafel gaan zitten en gaan onderzoeken of wat voor de ene partij als beperking wordt gezien en door de ander als een kans niet voor beide partijen kan worden omgezet in een kans. Het is de bekende win-win-situatie die daarbij werd gezocht. Daarbij werd gezocht naar een optimale inrichting van het gebied die recht doet aan de opgaven voor waterbeheer, voedselproductie, erfgoed, biodiversiteit en recreatie.
De afspraken die hieruit zijn voortgekomen zijn vastgelegd in het zogenaamde Veenweidepact.