Biomassaliteit

Biodiversiteit is al jaren terecht een leidend concept binnen de internationale natuurbescherming. Maar het verhaal is niet compleet, biomassaliteit is minstens zo belangrijk. De natuur streeft immers niet alleen naar grote verscheidenheid, zij streeft ook naar veel van hetzelfde. Sterker nog, daar waar de natuur ook maar een beetje haar eigen gang kan gaan, zien we eigenlijk vooral herstel van de biomassaliteit.
Omgekeerd is het natuurlijk al eeuwenlang zo dat waar de mens verschijnt de biomassaliteit verdwijnt. De eindeloze kuddes bizons die de grond deden trillen, de zwermen trekduiven die de hemel verduisterden, de scholen vissen die de zee bevolkten...waar zijn ze gebleven? Maar er is ook hoop, op talloze plaatsen zien we herstel van de biomassaliteit. Het probleem is dan wel dat vooral de deskundigen en beleidsmakers dit herstel zien als een probleem, een plaag. Soms zelfs nog voordat boeren, burgers en buitenlui hierover klagen. Te veel ganzen, te veel zwijnen, te veel herten, het is snel te veel. En dat terwijl biomassaliteit juist voor de niet deskundige, maar gewoon genietende burgers zo leuk is.
Je hoeft geen deskundige te zijn om van biomassaliteit te genieten. Het is prachtig, het is ontroerend en bovenal weren we instinctief dat als we deze enorme kuddes, zwermen en scholen zien, het goed gaat met de natuur.