Maandag sjaaltjesdag

Ineens leek het leven van Anita Hoogendoorn (1970) tot stilstand te komen. Vanaf de diagnose borstkanker heeft ze een dagboek bijgehouden. In het dagboek schrijft ze over haar aanpak, geeft ze praktische tips, en vertelt ze hoe haar Friese Wetterhounen haar tot hulp zijn geweest en op de been hebben gehouden. Ze beschrijft haar donkere gedachten en angsten in moeilijke periodes. En ze telt haar zegeningen op de dagen dat het beter gaat. 

Het is een krachtig verslag van een bewogen jaar, van diagnose tot precies een jaar later. Eerst worden ruim zeven maanden pijnlijke onderzoeken en behandelingen beschreven, en daarna vijf maanden nasleep met hoge pieken en diepe dalen. Ondanks het zware onderwerp is het dagboek luchtig en humorvol geschreven. Het gaat dan ook niet alleen over ziekte. Liefde, vriendschap, sport en voeding komen ook aan bod. Tevens maakt ze een statement tegen het gebruik van stoffen in voeding, cosmetica, verzorgings- en huishoudelijke producten die in verband worden gebracht met kanker.

Het dagboek is openhartig en puur, en ongegeneerd en rauw. Een must voor iedere borstkankerpatiënt en zijn of haar naasten.