Intensieve geneeskunde

De   specifieke taak van de Intensive Care Unit (ICU) in het ziekenhuis is het   bewaken en zo nodig tijdelijk vervangen van een of meer vitale functies in   díe situaties waar kans op herstel bestaat. De patiënten op deze afdeling   kunnen zeer uiteenlopende ziektebeelden vertonen, die als gemeenschappelijke   factor hebben dat zij levensbedreigend (kunnen) zijn. Door de complexiteit   van de aandoeningen, waarbij meerdere orgaansystemen tegelijk betrokken   kunnen zijn, bestaat de mogelijkheid dat zich specifieke problemen voordoen,   die niet alleen van somatische, maar ook van psychische aard kunnen zijn.   Bovendien zijn behandelingsmogelijkheden en inzichten voortdurend aan   verandering onderhevig. 
     In Intensieve geneeskunde, dat een voortzetting is van het eerder   verschenen Intensive care, worden vanuit de theorie (de pathofysiologie) de   bewakings- en behandelingsmogelijkheden en -principes van de vele vaak   levensbedreigende aandoeningen besproken. De praktijk vanalledag komt   ruimschoots aan bod. 
     Intensieve geneeskunde kan de basis vormen voor duidelijke richtlijnen voor   de bewaking en behandeling op elke IC-afdeling. Het is dan ook niet alleen   geschikt voor specialisten die IC-patiënten behandeln, maar ook voor   assistenten in opleiding. Bovendien is het voor IC-verpleegkundigen een   onmisbare vraagbaak.