Dilemma's in de epilepsie | 4 De vrouwelijke patiënt

Een toename van de aanvalsfrequentie of teratogene effecten bij de foetus? Wat weegt zwaarder? In dit vierde deel van de zesdelige boekenreeks Dilemma's in de epilepsie staat de vrouw centraal. 

Op een toegankelijke manier en aan de hand van casuïstiek passeert een aantal onderwerpen de revue. Het verhaal van de patiënt wordt afgewisseld met theoretische achtergrondinformatie en medische evidence. 

* Drs. I. Wegner (SEIN Zwolle en Leeuwarden) beschrijft de interacties tussen anti-epileptica en hormonale anticonceptie. Deze problematiek wordt geïllustreerd met de casus van een zeventienjarige vrouw met tonisch-clonische insulten en plots optredende angstgevoelens. Een ander onderwerp is de zogenaamde dried-bloodspotmethode, waarmee op een relatief eenvoudige wijze eventuele fluctuaties van het anti-epilepticum gedurende de pilcyclus in kaart gebracht kunnen worden. 

* Dr. G.-J. de Haan (SEIN Heemstede en Rotterdam) gaat in op de problemen bij epilepsie tijdens de zwangerschap. Een jonge vrouw heeft gegeneraliseerde tonisch-clonische aanvallen en myoclonieën in het kader van een juveniele myoclonusepilepsie en daarnaast sinds kort een kinderwens. Hoe luidt het advies? In dit hoofdstuk wordt een groot aantal klinische problemen behandeld die spelen bij de begeleiding van een zwangerschap van een vrouw met epilepsie. Mag een vrouw met epilepsie borstvoeding geven? Komt eclampsie vaker voor bij vrouwen met epilepsie? 

* Dr. S. Bulk en prof. dr. D. Lindhout (UMC Utrecht) schrijven over de begeleiding van vrouwen met epilepsie en een kinderwens. Deze combinatie heeft op klinisch genetisch en teratologisch gebied een aantal aandachtspunten. Bij de zwangere Nicolette wordt met spoed DNA-diagnostiek naar het SCN1A-gen ingezet bij de zoon van haar huidige partner. Waarom wordt juist bij hem deze diagnostiek uitgevoerd? 

* Drs. A.M. Beun (SEIN Heemstede en Amsterdam) benadrukt dat bij vrouwen met psychogene niet-epileptische aanvallen vaak een misdiagnose epilepsie wordt gesteld. Een achttienjarige verpleegkundige in opleiding wordt binnengebracht op de SEH na een wegraking. Het blijkt geen epilepsie zoals de neuroloog aanvankelijk denkt. De tweede casus neemt een andere wending na de eerste fase van behandeling. Bij de laatste casus passeren dilemma's in de medicatiekeuze de revue.