Een schoone tand bederft niet

Het Ivoren Kruis is een vereniging die zich richt op verbetering van de mondgezondheid door middel van voorlichting. Daarbij wordt in het bijzonder aandacht geschonken aan de jeugd en aan groeperingen met een verhoogd risico op gebitsafwijkingen. Een van de meest in het oog springende activiteiten betreft de uitgave van voorlichtingsmateriaal. Het Ivoren Kruis fungeert ook als inspiratiebron voor werkers in de gezondheidszorg, zowel binnen als buiten de tandheelkunde.
In 2010 bestond het Ivoren Kruis honderd jaar. In het boek Een schoone tand bederft niet wordt de geschiedenis van het Ivoren Kruis beschreven in samenhang met ontwikkelingen binnen de preventieve en sociale tandheelkunde in de afgelopen eeuw. In de eerste helft van de twintigste eeuw werd de mondgezondheid in Nederland steeds slechter. Daarna trad een sterke verbetering op. De tanden werden vaker gepoetst en tandpasta's werden effectiever door de toevoeging van fluoride. De toegankelijkheid van de professionele mondzorg nam toe door een groter aantal tandartsen en de introductie van mondhygiënisten en preventieassistenten. Veranderingen in de samenleving als geheel, zoals de verhoging van het opleidingsniveau van de bevolking en de toegenomen welvaart, hebben indirect bijgedragen aan de verbeterde mondzorg en mondgezondheid.