Fotografie als verpleegkundige interventie

Fotografie als verpleegkundige interventie


			In dit boek wordt beschreven hoe het fenomeen 				fotografie in de GGz kan worden toegepast. 					Cli nten in de psychiatrie voelen zich vaak 					geremd. Zij ervaren hun omgeving soms als 					bedreigend. Door hun ziekte of stoornis kunnen 				zij van hun omgeving vervreemd zijn geraakt.  					Nare ervaringen en/of angst voor de toekomst 					kunnen de zelfbeleving verstoren.


Ook het langdurig wonen binnen een instelling laat sporen na op de zelfbeleving van cli nten. Zij dreigen alleen nog in hun ziek-zijn erkend te worden. De communicatie tussen de cli nt en zijn omgeving wordt voortdurend gekleurd door de problemen van de cli nt. 
Mensen met psychiatrische problemen vinden het vaak moeilijk om hun gevoelens onder woorden te brengen.

Het maken en bespreken van foto's helpt hen de brug te slaan tussen eigen beleving en omgeving. Door de camera nemen zij meer afstand en ontwikkelen een scherper blik op hun eigen wereld. 
Bovendien oefenen zij hun sociale vaardigheden, al was het maar omdat ze afspraken moeten maken met anderen over wat zij wel en niet op de foto mogen vastleggen.

Naast een theoretische onderbouwing, omvat dit boek een praktische handleiding voor hulpverleners in de GGz. Stap voor stap wordt uitgelegd hoe zij fotografie kunnen toepassen als middel om de communicatie met cli nten te bevorderen.