Politeia

Natuurlijk, er is geen boek dat een dieper en vormender invloed heeft uitgeoefend op het denken van de mens en dat nog altijd doet. Maar dat is zeker niet de voornaamste reden om het te lezen. Ons interesseert niet de invloed die een denker had of heeft. Ons interesseert alleen wat waar is en goed en schoon. En natuurlijk hoe te leven. En niets en niemand gaat, bij de zoektocht daarnaar, als gids en leidsman boven Plato en zijn Politeia.
Toegegeven, de Politeia is bijna 2500 jaar geleden geschreven. Er lijkt reden voor achterdocht. Maar de mens en de wereld zijn in de tussentijd niet wezenlijk veranderd – alleen de oppervlakkige waarnemer denkt van wel – en dus zijn Plato’s diepe inzichten in de menselijke conditie anno nu nog even waar en actueel als ze waren toen ze te boek werden gesteld. Misschien wel actueler dan ze lange tijd geweest zijn. Want net als Plato’s tijd is onze tijd democratisch, weer voor het eerst na 2500 jaar. Het kost geen enkele moeite onze tijdgenoten en onze maatschappij te herkennen in wat Plato te zeggen heeft. Sterker nog: een scherper portret is nergens te krijgen.

Andreas Kinneging (1962) is hoogleraar rechtsfilosofie aan de Universiteit Leiden. Met zijn boek Geografie van goed en kwaad won hij de Socrates Wisselbeker voor het beste filosofieboek van het jaar. In 2020 verscheen zijn magnum opus De onzichtbare Maat. Archeologie van goed en kwaad. In 2023 publiceerde hij Hercules op de tweesprong.

Over De onzichtbare Maat:
‘Kinneging kent als enige de betekenis van het Ware, het Goede en het Schone.’
Filosofie Magazine

‘Kinneging legt toegankelijk en vlot uit waarom hij de aanvaarding van vrijheid en gelijkheid als de waarden die aan het moderne recht ten grondslag liggen hoogst problematisch vindt.’
Ars Aequi

‘Een indringend pleidooi voor de grote Europese Traditie, gesymboliseerd door Athene en Jeruzalem.’
NRC

‘In de strijd tegen de geest der eeuw wordt zoveel waardevols geboden, dat lezing van het boek de moeite meer dan waard is. Van mij had het nog wel wat dikker gemogen...’
Reformatorisch Dagblad