Doe maar... Beoordeel me maar...

Op de binnenplaats rook ik een sigaret met Bep, een vrouw van achter in de vijftig die er heilig van overtuigt is dat ze wordt achternagezeten door de FBI. Ze beschikt namelijk over zeer geheime informatie, vandaar dat ze nu in dit safehouse zit. Ze vraagt in welke branche ik gespecialiseerd ben. ‘Onroerend goed,’ is het eerste dat bij me opkomt. ‘Moet je Marktplaats in de gaten houden!’ De onderduikster drukt haar peuk uit in een bloembak, sloft naar binnen en sist: ‘Dit gesprek heeft nooit plaatsgevonden.’

In september 2013 werd ik opgenomen op een gesloten afdeling van een psychiatrische afdeling. Dit is mijn verhaal, niets meer en niets minder.

Ik bel de crisislijn. Dit op aanraden van de psycholoog: ‘Als het echt niet meer gaat bel je de crisislijn.’ Ben ten einde raad. ‘Goedenavond met Annemiek van de crisisdienst.’ ‘Hai Annemiek, ik ben in paniek, zit hier met mijn medicijnen voor me.’ ‘Het is nogal druk op het moment, kunt u over twee uur terugbellen?´ Annemiek heeft opgehangen.