Het blauwe jurkje

Na een verkering, die zes jaar duurde, besluit Ingrid Vledder eind maart 1955, kort na haar 21e verjaardag, de verkering met Wilco Dobbelman te beëindigen. Niet omdat ze niet meer van Wilco houdt - het tegendeel is eerder waar - maar omdat haar ouders haar onder zware druk zetten om toch vooral niet langer te investeren in een relatie die onvoldoende toekomstige zekerheden biedt. 
Wilco is nog lang niet op het punt dat hij zijn Ingrid een goed toekomstperspectief kan bieden. Achteraf krijgen die ouders hun ongelijk. Wilco en Mieke, de vrouw waar hij later mee trouwt, krijgen het maatschappelijk in hun leven prima voor elkaar. 
Vijfenveertig jaar later komt Ingrid  samen met haar echtgenoot en haar kinderen en kleinkinderen “haar” Wilco van vroeger bij toeval weer tegen op een heel onverwacht moment. De latente zekerheid dat ze hem destijds onterecht heeft verlaten krijgt vervolgens een keiharde bevestiging gedurende een drie weken durende camperreis in Amerika. Tijdens die reis begeleidt Wilco, als assistent reisbegeleider, een groep camperaars, waaronder Ingrid met haar familie. Tijdens die reis ontstaat een driehoeksverhouding tussen Ingrid, haar man Dries en Wilco, een verhouding die niet kan worden geclassificeerd als één van dertien in een dozijn zoals die te kust en te keur in de literatuur te koop zijn. Elk van de drie is niet, niet goed dan wel ronduit slecht op de hoogte van enigerlei overweging bij één van de twee anderen, maar wel nadrukkelijk betrokken bij het driehoeksspel, vol met onvoorspelbaarheden.