Een onbezonnen reis

Tijdens de Eerste Wereldoorlog reist een jonge vrouw incognito naar het front in Zuid-Frankrijk voor een bezoek aan haar geliefde, die als soldaat gestationeerd is. In het nooit eerder naar het Nederlands vertaalde Een onbezonnen reis beschrijft Katherine Mansfield de tocht van de jonge vrouw door een vreemd en vijandig landschap, waar absurditeit en dreiging hand in hand gaan. Wat begint als een naïef en romantisch avontuur, ontvouwt zich tot een subtiel maar scherpe observatie van oorlog, verlangen en de positie van vrouwen in een door mannen gedomineerde wereld. Voortdurend spelend met identiteit en conventie wekt Mansfield in dit verhaal met lichte toets een onderhuidse spanning op terwijl haar personage zich een weg baant door menigtes van soldaten en schijnveiligheden. Even geestig als ontluisterend behoort dit kortverhaal, waarin ze zoals in veel van haar werk observatie, ironie en emotionele intensiteit verweeft tot een krachtig miniatuur van de menselijke ervaring, tot het hoogtepunt van Mansfields oeuvre, hoewel het pas na haar dood gepubliceerd werd.