Een gebed zonder eind

Een gebed zonder eind laat aan de hand van prikkelende historische en recente voorbeelden zien dat religiekritiek de sleutel is om de huidige cultuur en politiek te begrijpen. Van de Oude Grieken tot nu heeft religiekritiek een cruciale rol gespeeld in discussies over de inrichting van de maatschappij.

Religiekritiek is meer dan kritiek op religie of het simpelweg afwijzen ervan. Ook binnen en tussen religies speelt zich een kritische strijd af over interpretaties, praktijken en functies. Die strijd is naar binnen gericht, maar ook naar buiten. Hij neemt de vorm aan van een vreedzame dialoog, maar ook van een gewelddadige beeldenstorm. Hij speelt zich af in kerken en theaters, maar ook in boeken en brieven, en op pleinen en ministeries. Hij is soms bitter en spottend, maar ook vermakelijk en constructief. En vrijwel niemand kan zich eraan onttrekken.

Uit alle stijlen en voorbeelden die in Een gebed zonder eind naar voren komen, blijkt bovenal dat religiekritiek om meer gaat dan religie. Het toont de worsteling van mensen die hun weg zoeken, in het eigen leven, en in het samenleven.