Our Enlightened Barbarian Modernity

Oratie Wijsbegeerte (UvA) van 22 februari 2008

De afgelopen eeuw heeft ons vertrouwd gemaakt met de gedachte dat verlichting en barbaarsheid elkaar niet uitsluiten. Josef Früchtl pakt deze gedachte in zijn oratie opnieuw op en probeert de volgende vragen te beantwoorden: welk theoretisch principe heeft deze gedachte mogelijk gemaakt? Of op een klassieke filosofische manier geformuleerd: wat is de voorwaarde van de mogelijkheid van deze gedachte? Welke relaties van verlichting en barbaarsheid kan men uitleggen als men dit principe volgt? En direct hiermee samenhangend: van welke relatie moeten wij ons heden ten dage meer dan ooit bewust zijn? Welke rol speelt de cultuur en met name de populaire cultuur in deze constellatie? Bij de beantwoording van deze vragen maakt Früchtl gebruik van Max Horkheimers en Theodor Adornos Dialectiek van de verlichting (1947), Friedrich Schillers Brieven over de esthetische opvoeding en elementen uit de populaire cultuur.

Prof. dr. J. Früchtl is hoogleraar Filosofie van kunst en cultuur aan de Universiteit van Amsterdam