Memoires van een stressvol bestaan

Oratie Neurobiologie van vrijdag 4 juli 2008, 14:30 uur

Het autobiografische geheugen, onze eigen wereld van herinneringen met hoogte- en dieptepunten, dankt zijn inhoud en inkleuring onder andere aan stressvolle ervaringen. Uitdagingen, onverwachte gebeurtenissen, verwachtingen, en hoe we met een situatie omgaan en tot een oplossing komen (of niet), leiden tot de meest heldere herinneringen. Melly Oitzl gaat in haar oratie in op de vraag hoe het komt dat we bepaalde gebeurtenissen beter onthouden dan andere, en ze soms niet kunnen vergeten, ook al zouden we het graag willen. Het antwoord op deze vraag ligt in de stresshormonen, vooral glucocorticoïden, die een centrale rol spelen in de neurobiologie van geheugenprocessen. Oitzl gebruikt de werking van stresshormonen voor translationeel onderzoek naar geheugenprocessen van dier en mens, onder andere door gedetailleerde gedragsanalyse te combineren met de visualisering van hersenprocessen. Haar doel is de mechanismen te ontrafelen die ten grondslag liggen aan de invloed van stress op de hersenen in de verwachting dat dit aanknopingspunten oplevert voor de behandeling van stressgerelateerde ziektes.

Mw. prof. dr. M.S. Oitzl is bijzonder hoogleraar Cognitieve neurobiologie aan de Universiteit van Amsterdam