De kracht van onzekerheid

Paul Dijkman laat in De kracht van onzekerheid zien dat wij leven tussen chaos en orde. De wereld is in beweging en dus zoeken we houvast. We willen zekerheid en organiseren ons bestaan tot in de puntjes, maar de onzekerheid blijft. Dus regelen we de zaken nóg beter, nóg preciezer, en dat werkt niet. We bouwen een kathedraal van schijnzekerheden, om te gaan mopperen in de schaduw. We zetten onszelf klem. We missen de adem die chaos biedt, de ruimte voor improvisaties, experimenten en het onbezonnen, onbekommerd plezier.

Onzekerheid is het fundament van ons bestaan, we ontkomen er niet aan, en dat moeten we ook niet willen. Onzekerheid is deel van ons, ze vormt ons, ze kneedt de menselijke cultuur. Wadend door de chaos ontwikkelen we manieren om onze onzekerheid te hanteren. We ontwikkelen 'gebruiken'. Sportwedstrijden, tafelmanieren en muziekles, verschijnselen als landsgrenzen en seksuele normering, opvattingen als rationalisme en mysticisme: ze loodsen ons door het moeras van het bestaan. Soms wankelen we en klampen we ons vast aan onze zekerheden. En soms waden we baldadig verder, op de tast, vol goede moed. Spannend. Onzekerheid maakt het leven levendig.

De kracht van onzekerheid beschrijft hoe culturen geboren worden uit controledrift, avontuurzin, idealisme en zinnelijke overgave. De orde wordt beproefd, de twijfel gezaaid, het toeval uitgelicht - toegankelijk, uitdagend, met humor.