Per luchtschip de "Argonaut" naar Mars

'Wij kunnen de mensen hier niets, totaal niets aanbieden, en dat drukt mij persoonlijk zeer,' merkte Thudium op.
'Wat hebben wij hun aan te bieden? Misschien ons pessimisme, onze afschuwelijke zelfzucht, of de onwaarheid, die ons leven vergiftigt; alle kenmerken van onze hoge beschaving!' riep professor Piller uit.
'U hebt helaas maar al te zeer gelijk, Piller,' bevestigde professor Stiller. 'Op Mars vindt men reeds datgene wat waarschijnlijk eerst na verloop van eeuwen de mensen op aarde ten deel zal vallen.'
'Zouden zij het wel ooit zover brengen,' zuchtte Frommherz.
'Daaraan valt niet te twijfelen,' hernam Hämmerle. 'Mars heeft zonder twijfel eens dezelfde, althans dergelijke fasen van ontwikkeling moeten doorlopen als de volkeren op aarde, maar de beschaving hier, dateert van veel vroeger.'
'Ja zeker! Van duizenden en duizenden jaren. De vraag is maar, of wij in verband met de ontaarding van ons ras - ik leg bijzondere nadruk op die ontaarding - of wij wel ooit in staat zullen zijn, een zelfde trap van ontwikkeling en beschaving te bereiken als de Marsbewoners. Ik voor mij twijfel er aan!' riep Piller uit en trachtte zijn opgewondenheid te bedaren met een slok wijn.

Als we door de zelfverheerlijking van het Duitse vernuft in dit verhaal heen kijken, zien we een liefdevolle invulling van eeuwenlang verlangen naar een perfecte wereld, een paradijs op aarde, dat we nooit zullen bereiken. 
Ach, die heerlijke onschuld van de onwetendheid in het begin van onze 20ste eeuw!