Geleerd

Goudsblom schreef baanbrekende sociologische studies die uitblinken door hun originele invalshoek en vooral door de helderheid van zijn betoog. In Geleerd. Memoires 1932-1968 lezen we daar veel van terug: wars van dikdoenerij doet Goudsblom verslag van een leven waarin zijn wetenschappelijke interesses, liefde, vriendschappen, kunst en literatuur een centrale rol speelden, naast de dagelijkse beslommeringen. Boeiend zijn de passages over de vele bekende schrijvers en kunstenaars die Goudsblom ontmoette. Je zou zijn memoires bovendien kunnen lezen als een onderhoudende wetenschapsgeschiedenis van de sociologie in de lage landen. Het is Goudsblom op een raadselachtige wijze gelukt om het particuliere algemeen te maken. Het komt door zijn analytische en nuchtere blik, waardoor hij schijnbaar kleine gebeurtenissen een algemene zeggingskracht geeft. Van een kleine jongen achter op de fiets van zijn moeder in Krommenie groeide hij uit tot een jonge wetenschapper met een riante beurs in Amerika. Dit zijn memoires waar men in de Nederlandse letteren op hoopt!