De operationele politiebriefing onderzocht (2)

De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma
Politie & Wetenschap. Publicaties in de reeks Politiekunde betreffen in het
algemeen concrete handleidingen, modellen, instrumenten of werkwijzen
die direct bruikbaar zijn voor de politiepraktijk. Voor meer informatie
www.politieenwetenschap.nl.
In 2012 heeft Crisislab een onderzoek uitgevoerd naar de effectiviteit van de
operationele politiebriefing als sturingsinstrument. Een van de bevindingen
was dat opdrachten en informatie in de plenair gepresenteerde briefing
vrijwel niet onthouden worden.
Daarom is in een vervolgonderzoek samen met twee basisteams gekeken hoe
de briefing effectiever zou kunnen worden opgezet als onderdeel van een
nieuw sturingsconcept. Centraal staat het gericht op de persoon uitgeven van
opdrachten en het digitaal aanbieden van geprioriteerde taakinformatie. De
politiemedewerker moet daarbij zelf de geprioriteerde informatie opzoeken.
In deze rapportage worden de twee ontwikkelde sturingsconcepten, inclusief
de opzet van de briefing, beschreven. Aan de hand van een effectmeting, vergelijkbaar
met het onderzoek uit 2012, is onder andere gekeken of de nieuwe
opzet van de briefing als onderdeel van de sturingsinstrumenten effectiever is
dan de eerder onderzochte centrale briefing.
Een eerste bevinding is dat de opdrachten die nu gericht op de persoon
werden uitgegeven beter werden onthouden dan in de plenaire briefing. De
nieuwe briefingsconcepten zijn daarmee ten minste in potentie als sturingsinstrument
effectiever gebleken dan de klassieke plenaire briefingsopzet.
Een tweede bevinding is dat politiemedewerkers het krijgen van een specifieke
opdracht als bijzonder positief ervaren. Het maakt hen verantwoordelijk voor
een specifieke taak en maakt duidelijk wat zij concreet moeten doen.
Een derde bevinding is dat het zwakste punt in de uitvoering van de bedachte
sturingsconcepten het optreden van de strategisch operationeel leidinggevenden
en de frontlijnleidinggevenden is. Het blijkt voor hen lastig om directief
te sturen wanneer uitvoerende politiefunctionarissen zonder goede reden
afwijken van opdrachten.
Het onderzoek kan daarmee een belangrijke bijdrage leveren aan het denken
over sturing binnen de politieorganisatie.