Het voorbij tegemoet

Willem Gooijer studeerde politieke wetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam. Na werkzaam te zijn geweest in zowel de publieke als de private sector volgde hij verschillende cursussen filosofie aan dezelfde universiteit om de diepere keerzijde van zijn oorspronkelijke studie te ontdekken. Dit resulteerde in 2008 in een omvangrijke studie naar de hoogte- en dieptepunten in de filosofische traditie, getiteld: De tempel van Delphi. Drie jaar later publiceerde hij 'Ik ben Odysseus', een eigenzinnige visie op de inhoud en de betekenis van oude Griekse mythen. Het voorbij tegemoet is zijn derde boek.


De dood is misschien wel het belangrijkste thema in ons leven. 
Over de dood is dan ook veel geschreven. Desondanks biedt dit boek een aantal beschouwingen en invalshoeken die als een toevoeging beschouwd kunnen worden. In het eerste deel komt een groot aantal filosofen ter sprake die over dit onderwerp hebben gepubliceerd. Van Herakleitos tot Heidegger en van Augustinus tot Sartre. Hun gedachten worden becommentarieerd  en met elkaar geconfronteerd. Dit levert een beeld op van de wijze waarop deze filosofische inzichten zich historisch ontwikkeld hebben. 
In alle tijden en in alle culturen heeft de mens zich getracht te wapenen tegen het vooruitzicht van de sterfelijkheid. Deze zogenaamde onsterfelijkheidsstrategieën, die in het tweede deel ter sprake komen, worden tegen de achtergrond van de geschetste filosofische perspectieven besproken. Daarbij komen de volgende onderwerpen aan de orde: het streven om door middel van het nalaten van een bijzonder kunstwerk of het leveren van een buitengewone prestatie onsterfelijkheid te bereiken, de voortplanting als middel om iets van onze persoonlijkheid aan een volgende generatie over te dragen en het geloof in de onsterfelijkheid van de menselijke soort. 
Speciale aandacht krijgt het hiernamaals. Als een uitvloeisel hiervan zal een overzicht gegeven worden van het gedurende lange tijd gevoerde debat over de onsterfelijkheid van de ziel. Met deze beschrijving wordt tevens duidelijk gemaakt hoe de moderne mens aankijkt tegen zijn sterfelijkheid en waarom dit debat momenteel aan betekenis heeft ingeboet.