De journalistiek verkeert in een stevige identiteitscrisis. In postmoderne, veelal tijdelijke communities zoekt, produceert of becommentarieert de interactieve burger zelf nieuws, en staan voorheen respectabele kranten bij het oudpapier. Velen voorspellen het einde van het vak. Maar een netwerksamenleving biedt ook kansen. In de eenentwintigste eeuw groeit het verlangen naar verhalen waarin mensen zichzelf herkennen. Verhalen die individuen en groepen met elkaar verbinden. Verhalen die iets zeggen over onszelf, onze identiteit, onze plek in de wereld. Verhalen die betekenis geven aan het leven op het dynamische snijvlak van lokale en globale ontwikkelingen. Bezielde, assertieve en innovatieve nieuwsmedia, genesteld in het hart van oude en nieuwe gemeenschapsvormen, kunnen zulke verhalen leveren. Er bestaat een duidelijke behoefte aan de beste journalistieke traditie, zoals blijkt uit succesvolle praktijken in Noord-Amerika. Toekomstgerichte journalisten die oog hebben voor oplossingen in plaats van alleen het signaleren van problemen, zich verantwoordelijk weten voor de geloofwaardigheid en betrouwbaarheid van hun werk, met burgers meedenken en zich afvragen wat de gemeenschap gezond houdt, en het publieke debat stimuleren met waarden, ideeën en idealen. Kortom, journalisten met een goed verhaal. Een goed verhaal is geschikt voor hbo-, master- en postacademische opleidingen journalistiek, en studies op het gebied van nieuwe media.