De geuren van de zandkorrel

'De geuren van de zandkorrel' is een heel bijzonder werk. In dit boek denkt Paul Schrevers verder door in de problematieken en thema's die hij in 'Een kreet van geluk in de woestijn' (VUBPRESS, 2007) heeft geformuleerd en uitgewerkt.
 
'Het is niet uitsluitend een persoonlijke getuigenis, het is niet uitsluitend een academisch abstract betoog, het is niet uitsluitend een poging tot beschrijven van rituele ervaringen en belevingen, het is niet uitsluitend een poëtisch werk, ... Maar laat ik ophouden met al deze negatieve omschrijvingen want wat dit boek zo fascinerend maakt is simpelweg dat het al het voorgaande tezamen is. In een stijl volkomen eigen aan de auteur lopen al deze dimensies door elkaar heen, wat kan leiden tot een academische beschouwing over een persoonlijke rituele ervaring maar evenzeer een poëtische reflectie op een filosofische stellingname.
 
Heeft de auteur geen keuze willen maken en bezondigt hij zich daardoor aan eclecticisme? Geenszins! Het lijkt mij onvermijdelijk dat vorm en inhoud niet kunnen, meer zelfs, niet mogen gescheiden worden wanneer men denkt en schrijft over de rituele en spirituele ervaring, al of niet vanuit een atheïstisch wereldbeeld, al of niet gevoed door de wereld van de vrijmetselarij. Daardoor is het ook een boek geworden dat zich richt tot iedereen die ruimte wil scheppen in zijn of haar wereld voor spiritualiteit. En die ruimte is er want deze wereld die wij met elkaar delen en bewonen bevat zoveel rijkdom dat elke exploratie wel een begin kan kennen maar nooit een einde.'
 
(Jean Paul Van Bendegem)