Hynstefigen

Hynstefigen ferskynde yn 1990 as fyfde ferhalebondel fan Hylkje Goïnga. Yn tsjinstelling ta de eardere bondels spilet Jaap, no har eks, yn Hynstefigen mar in lytse rol. It liket derop dat Martha foargoed mei him ôfrekkene hat. Martha is in frijsteande frou en makket by har freondinnen yn harren relaasjes mei wat sy sels achter de rêch hat. It titelferhaal is langer as trochstrings. Martha treft by see in hiel kreaze man, Rob. Se is fereale as in jong fanke; sa'n kreaze fint hat hja noch nea sjoen. Troch Rob wurdt Martha, dy't der net de minste euvelmoed yn hat, behelle yn in kriminele opset. Hynstefigen nimme dêr in bysûnder plak by yn. It ferhaal befettet deselde eleminten dy't ek yn de oare ferhalen foarkomme. Langstme nei de ideale man, nei leafde en tearens, en striid tsjin iensumens. In Nederlânske oersetting ferskynde ûnder de titel Paardevijgen.
Dizze twadde printing is de werprinting fan de earste.

Har manier fan skriuwen is pakkend, meinimmend en soms komysk. Dat dizze bondel fan de foarige ferskilt, dat is krekt de sterke side fan Hynstefigen. It docht it âlde net nochris oer, mar is in foarútgong yn it oeuvre fan Hylkje Goïnga. [...] as jo it my freegje, har bêste boek!
	Babs Gezelle Meerburg yn Frysk en Frij

Goïnga hat mei dizze bondel âlderwetsk útpakt: it measte wurk is poerbêst. It hat boppedat - en dat jildt ek foar har eardere ferhalebondels - in frisse en woldiedige natuerlikheid.
	Jabik Veenbaas yn Hjir