Concertina

De brand in het cellencomplex Schiphol-Oost in de nacht van 26 op 27 oktober 2005, waarbij elf gedetineerden omkwamen en vijftien gedetineerden en bewakers
gewond raakten, was een ingrijpende en traumatische gebeurtenis welke de Nederlandse samenleving diep trof, een ontluisterend relaas van falende veiligheidsprocedures.
In de roman Concertina vertelt voormalig wachtcommandant uit kamp Zeist André Verkaik over het lot van de slachtoffers van deze brand, ná de brand. Een deel van hen belandde in dat detentiecentrum.
Zodra de groep gesetteld was begon het versnelde uitzetten terwijl in de Tweede kamer gedebatteerd werd om ze wel of geen generaal pardon te geven. In zijn fictieve beschrijving van het Kafkaëske milieu in het detentiecentrum volgt Verkaik een smalle lijn tussen feit en fictie. Bewakers en hun leidinggevenden zijn in een strijd van kat en muis verwikkeld, waarbij gevangenen en collega
bewakers worden ingezet om winst op elkaar te behalen. Deze strijd heeft verregaande gevolgen voor alle betrokkenen.
Verkaik bracht eerder de roman Dat Rode Spul (2013) en de bundel Incidenten, verhalen uit de handhaving (2016) uit. 
Concertina is het vlijmscherpe prikkeldraad dat in uitrekbare rollen wordt aangebracht op hekken en muren van gevangenissen en detentiecentra
om uitbraak te voorkomen.