Gedichten

De Griekse dichter Jorgos Seferis (1900 - 1971) kreeg in 1963 de Nobelprijs voor de Literatuur. 'Voor zijn eminente lyrische schrijven, geïnspireerd door een sterke affiniteit met de Hellenistische cultuurwereld', staat in het juryrapport te lezen.
     Seferis studeerde rechten in Parijs en was tot 1962 in diplomatieke dienst, het laatst als Grieks ambassadeur in Londen. Zijn afkeer van alle geweld bracht hem in 1969 tot het publiceren van een manifest, waarin hij de militaire junta van de "Kolonels" ervan beschuldigde de vrijheid in zijn land te muilkorven.
     Zijn gedichten ademen een sfeer van diepe melancholie, ingegeven door het besef van het menselijk tekort en de machteloosheid ten aanzien van onderdrukking, machtsmisbruik, geweld en oorlog. Typerend voor zijn literair werk is de alomtegenwoordigheid van het verleden in het heden, niet het minst door de vele verwijzingen en citaten uit de klassieke en de moderne Griekse dichters. Het werk van Seferis is geïnspireerd door een diep gevoel voor de Helleense beschaving.
     Selina Pierson (1882-1965) heeft de gedichten rond 1963 vertaald. Ze zijn nooit eerder gepubliceerd. Classicus Corrado Hoorweg werd getroffen door de dichterlijke toon van de vertalingen van Selina Pierson, die het origineel doeltreffend benadert. Hij heeft - samen met Simone van Keulen - haar vertaling opnieuw doorgenomen, met de originele Griekse tekst vergeleken en ten dele opnieuw bewerkt. Daarnaast schreef hij een inleiding en een verklarend notenapparaat.