Verzamelde werken van Multatuli | 2 Minnebrieven; Over vrije-arbeid in Nederlands-Indië; Indrukken van de dag

Eduard Douwes Dekker (Amsterdam, 2 maart 1820 - Ingelheim am Rhein, 19 februari 1887) was een Nederlandse schrijver en bestuursambtenaar die vooral bekend is geworden vanwege zijn roman Max Havelaar.

In het onderhavige boek klaagt hij elkeen aan die onrecht heeft aangedaan aan de bevolking van Nederlands-Indië en bevecht hij zijn bijna nutteloze strijd om dat onrecht aan de kaak te stellen.
Is er veel veranderd in onze huidige tijd? Is nog steeds de doofpot de grootste zonde ter wereld? Wordt niet nog altijd het economische belang vooropgesteld boven het sociale, het menselijke?

Multatuli's Ideeën zijn aforistisch geschreven, en bevatten voornamelijk maatschappijkritiek. In de stijl ervan schudt hij oude vormen van zich af, zich uitdrukkend in een directe spreektaal, die niettemin van een grote taalbeheersing getuigt. Naast de Max Havelaar, die als een van de weinige Nederlandse romans tot de wereldliteratuur is gaan behoren, is verder de beeldende kracht van zijn parabelen te noemen, zoals de Geloofsbelijdenis uit 1859, de Negende geschiedenis van Gezag uit de Minnebrieven, en het Onuitgegeven toneelspel aan het begin van de Max Havelaar - meestal verkeerd geciteerd als Barbertje moet hangen.