Bundel Hoe word ik een rat? + Hoe raak je ze kwijt?

Hoe word ik een rat:
Konkelen, streken uithalen, samenzweren zijn in een organisatie een alledaagse bezigheid. Wie spant met wie samen? Wie zijn er 'twee handen' op een buik? Wie manipuleert wie, waartoe en hoe? Mensen die vertrouwen op de formele verhoudingen, op het 'nette' spel, komen bedrogen uit. Beslissingen komen niet alleen tot stand door rationele afwegingen van voor- en tegenargumenten. Nee, het andere spel, het ondergrondse politieke machtsspel, is minstens even belangrijk.
In dit boek geeft Joep Schrijvers inzicht in het politieke gedoe in bedrijven. Hij beschrijft op ironische en zeer toegankelijke wijze de meest voorkomende gore streken. Hij spoort de lezer aan om 'politieker' te worden. Welke belangen streven mensen na? Over welke machtsbronnen kun je eenvoudig beschikken? Wat is je eigen niveau van 'rattigheid'? Hoe vind je de psychologische zwakheden van je tegenstrevers? Hoe speel je hoog spel? Op dit soort praktische vragen gaat de auteur in deze negatieve deugdenleer uitvoerig in. Ook opponeert hij tegen de 'verbraving' in organisaties. Veel medewerkers worden met managementtheorieën om de oren geslagen en aangespoord tot ontwikkeling, synergie, bezieling en meesterschap, terwijl hun ervaring daar haaks op staat: de ervaring van graaien, naaien en piepelen.
'Hoe word ik een rat?' is een uitzonderlijk boek, niet alleen door de stellingnamen, de anekdotes, het schaamteloze maar vooral ook door zijn stijl.

Hoe raak je ze kwijt:
Fraude, corruptie, machtsmisbruik en gesjoemel komen in de samenleving meer voor dan ons lief is. In zijn boek 'Hoe word ik een rat?' deed Joep Schrijvers het repertoire van de 'rat' uit de doeken. Daarin ging het over het politieke spel dat in kantoren van hoog tot laag - door managers én medewerkers - wordt gespeeld. In zijn nieuwe boek richt hij zijn pijlen op leiders en managers die hun macht in de hoogste versnelling misbruiken, maar spaart hij ook de volgers, medewerkers, niet.
Waarom worden sommige leiders en managers corrupt en wreed, en blijven andere de mildheid en redelijkheid zelve? Hebben zij last van dominante alfa-genen, een verstoorde jeugd, ongetemde driften, maken zij denkfouten of zijn ze verslaafd aan hun succes?
Waarom slikken wij ons commentaar in als we de baas, de leider, verkeerde dingen zien doen? Hoe ongehoorzaam zijn we als dat echt moet? Als puntje bij paaltje komt mopperen boze burgers, medewerkers, klanten, studenten, patiënten, huurders en aandeelhouders als pruilende peuters op al het onrecht dat hun wordt aangedaan.
Toezichthouders dragen mede schuld aan de ontsporing van onze leiders en managers. Te veel nevenfuncties, geen verstand van zaken, inteelt en onkritisch groepsdenken, dubbele petten en een groot gebrek aan moed. Toezichthouden is meer dan een gezellig tijdverdrijf. Ook zijn er allerlei culturen en structuren die slechte leiders en managers niet corrigeren en zelfs voortbrengen. 
Gelukkig kunnen we aan de hand van dit boek ontsporing in een vroegtijdig stadium herkennen en er iets aan doen! Er wordt een aantal technieken besproken die beginnen met welwillende en constructieve maatregelen - het aspirientje bij beginnende hoofdpijn - en eindigen met grootschalig vreedzaam verzet - de intensive cure. 
De vraag is niet: Hoe krijg je goede leiders? De vraag moet zijn: Hoe komen we van slechte leiders af?!