Brommers zongen onder spijkergoed

In de poëzie van Peter M. van der Linden herkent men zwaar optimisme. Impulsief edoch vakkundig zet hij zijn taal op papier. De dichter beschrijft in "Brommers zongen onder spijkergoed" een turbulente periode uit zijn leven waarin mensen terugkeren en verdwijnen.
Hij vindt zijn oude brommermaten uit Zwijndrecht terug en ziet zijn oude vakantieliefde weer in Memories. Hij herenigt zich met de maten van zijn oude band RAUM en verliest zijn moeder aan Alzheimer.
De dichter werpt zich in de korte nachten van Dordrecht waar de gezelligheid nog moet groeien en vindt een plekje op de feestende rug van de "Witte wijn tweeling". Hij zingt: Als je aan mij komt, kom je in een gedicht. En in een film. Of in een schilderij. Als je aan mij komt ben je erbij. Want Peter M. is niet alleen dichter maar ook kunstschilder en filmmaker. "Brommers zongen onder spijkergoed" is de derde bundel van de officieuze stadsdichter van Dordrecht die in 2005 debuteerde met de bundel "Ich bin ein star baby".