Ik wil niet gepest worden

Elk kind moet kunnen zeggen: 'Ik wil niet gepest worden.' Dat is het uitgangspunt van voormalig basisschooldirecteur Onno van Ulzen. De aanpak die hij toepaste op verschillende scholen bleek keer op keer te werken. Hij beschrijft zijn ervaringen en het antipesttraject dat hij ontwikkelde in dit boek. Het is een training voor basisscholen die ervoor zorgt dat iedereen zich ervan bewust wordt dat pesten geen optie is en dat het pesten stopt.
'Als ik terugdenk aan mijn basisschoolperiode is dat niet met warme gevoelens, integendeel zelfs. Deze jaren hebben mij niet alleen als kind zeer beschadigd. Tot op heden jeuken de mentale littekens en het heeft meer dan tien jaar hulpverlening gekost om met de gevolgen te leren omgaan.'

Kinderen spelen een actieve rol binnen het traject. Ze beginnen met bepalen wat het verschil is tussen pesten en plagen. Gepesten vertellen hun verhaal en pesters worden zichtbaar. Het gepeste kind krijgt twee advocaten - kinderen uit de groep - die pestgedrag direct melden. Indien nodig worden er ook twee rapporteurs aangesteld (ook vrijwilligers uit de klas), die indien nodig wekelijks melding maken van conflicten in de groep. De kinderen onderzoeken wat vriendschap inhoudt en hoe je goed met elkaar omgaat, ook als iemand niet je vriend is. De ouders worden betrokken bij het traject en met hen wordt duidelijk gecommuniceerd. Zo ontstaat een veilig klimaat waarin iedereen zich durft uit te spreken. De auteur beschrijft ook het belang van door iedereen gedragen waarden.

'Ik heb geleerd dat pesten hele erge dingen kan veroorzaken. Ik heb geleerd dat de pester normaal thuis een probleem heeft of vroeger zelf werd gepest. Ik heb geleerd dat wij ook pesters waren. Ik heb geleerd dat je jezelf moet zijn. Ik heb geleerd dat vriendschap belangrijk is.'

Onno van Ulzen geeft samen met pestervaringsdeskundige Donja Bleeker lezingen en trainingen om de methodiek beschreven in dit boek onder de aandacht van schoolteams en ouders te brengen.