Usolath Road

Usolath Road is een autobiografisch werk over wat de schrijver meemaakte tijdens zijn ziekte. In 2013 werd Chef Petroes getroffen door de ziekte van Lyme. Hij had de ziekte in een zware vorm, maar zeker niet de zwaarste vorm. De ziekte mondde uit in een acute en ernstige depressie.

Daar lag mijn leven in honderden scherven op de grond. In tien minuten letterlijk en figuurlijk van top naar flop. Ik had een acute depressie in combinatie met symptomen van een stevige burn-out. In tien minuten tijd was mijn leven een gigantische chaos geworden.

Het jaar dat daarop volgde was keurig gelijk verdeeld in aantal dagen als het ging om denken aan zelfmoord plegen of doorgaan met leven. Het werd het laatste, de oerkracht om te willen leven liet de feniks uit zijn as herrijzen. Na een jaar vechten kreeg ik in het daarop volgende jaar het pad naar boven weer te pakken. Na twee jaar stond ik weer behoorlijk goed op de rails, back on track. Dit keer zou ik niet meer tegen de stroom proberen in te roeien, maar zou ik de stroom volgen. Go with the flow.

Ik wil in dit boek mijn verhaal delen met de wereld, om mensen te helpen en ze een ruggensteun te bieden. Om anderen inzicht te geven wat mensen met een depressie doormaken en wat ze voelen. Misschien ook wel een soort van handleiding met dos and don'ts. Heel belangrijk. Een van de belangrijke pijlers om uit een depressie te komen is er simpelweg voor deze mensen te zijn. Dus iemand met een depressie niet vermijden, maar er gewoon voor ze zijn. Misschien voor jou moeilijk, maar geloof me nog moeilijker voor mensen met de depressie. Zij kunnen alle steun gebruiken. In alle soorten en maten. Zie het als een eerste aanzet, een eerste begin, om je te helpen er te zijn voor deze mensen met een depressie.

Na bijna twee jaar in een onmetelijk diepe put gezeten te hebben, ben ik er uiteindelijk ZELF ook weer uitgeklauterd. Wel met de hulp van mijn vrouw, mijn broer en enkele meer dan hondstrouwe vrienden. Met de hulp van Usolath, die me even hard ook weer hielp op te krabbelen. Je moet het zelf doen, maar steun op de juiste momenten is essentieel.