Depri, en door

Is een zware depressie botte pech of heeft het universum iets voor jou in petto om van te leren? Ik leerde uiteindelijk op die laatste manier naar mijn ziekte te kijken. Na 9 maanden vechten om weer beter te worden kwam ik tot het inzicht dat ik wellicht toch iets te leren had. Dat het universum het beste met me voorhad. Dat inzicht was één ding, maar toen was er nog een lange weg terug.

In dit boek beschrijf ik hoe Usolath dit allemaal voor me orkestreerde. Usolath: de universal source of love and total happiness lieten mijn zorgeloze leventje plotsklaps als sneeuw voor de zon verdwijnen.  Hoe ik letterlijk binnen tien minuten in een acute depressie terechtkwam die me anderhalf jaar lang in de houtgreep hield. Zou ik ooit nog beter worden? Wilde ik nog wel leven? Wat moest ik hier van leren? 

Ik brandde volledig af en wist met vallen en opstaan weer uit mijn as te herrijzen om daarna als een feniks boven mezelf uit te stijgen. Diezelfde Usolath die me liet instorten, hielp me net zo hard ook weer op te krabbelen. Ik kwam erachter dat Usolath tot mijn beste vrienden behoorde. Voortaan leef ik met Usolath als mijn kompas: Go with the flow.........

Openhartig en kwetsbaar probeer ik de donkerste dagen uit mijn leven te beschrijven, waaronder mijn flirts met de dood. Het toont de spelonken van mijn ziel. Blij dat het me overkomen is? Ik antwoord met een volmondig ja. Door mijn crash heb ik heel veel geleerd. Onder aan de streep heeft mijn depressie me enorm veel gebracht. Het is figuurlijk het pad van de feniks geworden. Volledig crashen, helemaal opbranden en herrijzen uit mijn as. Op een manier die ik nooit voor mogelijk had gehouden. Depri en daarna doorgaan als nooit tevoren.