De gedichten in deze bundel gaan over de reis van de Molukkers in 1951 van hun verre land in het Oosten naar de havens van aankomst in Nederland. Het gaat over hun gekoesterde herinneringen, hun blijvend verlangen naar het land van herkomst en hun desoriëntatie. Maar ook over de taak die zij zichzelf stelden in het nieuwe land een bestaan op te bouwen. De gedichten zijn een getuigenis van de erfenis, die mensen met zich meedragen die zich staande moeten houden, nadat zij hun natuurlijke grenzen hebben verloren. "ver weg uit het oog, dichtbij in het hart" lautan biru blauwe zee land van onze ouders Gerard Akse (Meppel, 1940) is dichter van de reizende mens. De reiziger die zijn eigen land verlaat en op reis gaat naar een nieuw bestaan elders. Het is dus niet verwonderlijk dat de dichter graag inging op het verzoek uit de Molukse gemeenschap van Doesburg de gedichtenbundel 'Moluks Geheugen' te maken. Hij was zeer onder de indruk van het vertrouwen dat hem werd geschonken in kwetsbare gesprekken met meer dan 20 Molukkers in Doesburg uit 4 verschillende generaties. Dat vertrouwen maakte het mogelijk dat weggedrukte emoties tevoorschijn kwamen en leidden tot gesprekken met een onverwachte openheid. herinneringen, in ons geheugen gegrift. ze zorgen voor een blijvende band met ons vaderland herinneringen die wij koesteren en zullen blijven koesteren. herinneringen behouden voor het nageslacht, die de band met de Molukken levend houden. deze gedichtenbundel kan ons daarbij helpen. we zijn daarom heel blij met dit prachtige document. - Izaäc Singadji, voorzitter Comité 50MiD. In 2013 verscheen van Gerard Akse de bundel "Hoge Kamer" over mensen die Oost-Anatolië verlieten voor een nieuw bestaan in Nederland. zelfs als ik hier sterf zal geen grens mij beletten terug te keren naar mijn geliefde land