Wat zingt het popelend refrein

Wat zingt het popelend refrein is de eerste samenhangende studie over de betekenis van muziek en dans bij Ida Gerhardt. Het werpt een verrassend ander licht op de dichter en haar werk. De zes essays zijn gewijd aan verwijzingen naar klassieke muziek, kinderliedjes, volksliedjes en religieuze liederen uit diverse tradities. De manier waarop Gerhardt deze verwijzingen weet in te weven in haar verzen maakt haar uniek in de Nederlandse poëzie. Ook is er aandacht voor muzikale dromen, muzikale synesthesie en voor de relatie tussen muziek, dans en poëzie in haar werk. 


Muziek speelde in het leven van Ida Gerhardt (1905-1997) een grote rol. Op 7 november 1991 schrijft ze aan een goede vriend: De wonderen zijn de wereld niet uit. De uitvoering in Kampen (poëzie en muziek) overtrof alles wat ik op dit gebied ooit gehoord heb. ¿n Jonge en sterke volmaaktheid; ¿n saamhorigheid zoals ik eveneens nooit heb meegemaakt en waarin ik vanzelf opgenomen werd. Zielsgelukkig en maar nauwelijks gelovend dat zoiets prachtigs waar kon zijn. Geen gedonder van standen, maar poëzie en muziek. 


Dr. Trudy van Wijk is neerlandicus. Ze publiceerde onder meer De huid vanzelfsprekend bewonen. Over literair-existentialisme en mystiek bij Ellen Warmond (Maastricht 2003) en Vergeet nooit dat ge vleugels hebt (Gorinchem 2008), een biografie van de remonstrantse predikant Alle Klaver.