Fabels van liefde

Klassieke mythologie was een geliefd onderwerp bij de rederijkers van de zestiende eeuw. Deze `fabulen werden bewerkt tot spelen van zinne waarin herkenbare liefdeskwesties aan de orde kwamen. Er zijn negen van deze zogeheten mythologisch- amoureuze spelen overgeleverd, geschreven en opgevoerd vanaf het einde van de vijftiende eeuw. De teksten maken duidelijk hoe de omgang met klassieke mythologie veranderde in de periode die de overgang vormt van middeleeuwen naar moderne tijd. Deze studie gaat in op de verhouding tot de oorspronkelijke teksten, op de dramaturgie en opvoering van de spelen en op de overlevering in handschrift en druk. De mythologie, heidens en fictioneel van aard, bood ruimte om te experimenteren met de uitbeelding van erotiek en emoties, terwijl de dramaturgie een didactisch kader vormde dat tegemoet kwam aan de sociale en ethische behoeften van die tijd. De mythologisch-amoureuze spelen droegen daarmee bij aan de introductie, verspreiding en acceptatie van antieke mythologie in de volkstalige cultuur en aan de ontwikkeling van een effectieve liefdesdidactiek.