Meisje, kun je wel jokken?

Rijmpjes en versjes horen bij onze kinderjaren. Volwassenen houden zich er alleen mee bezig als ze kleine kinderen hebben. Maar kinderrijmen verdienen ook op een andere manier onze aandacht. 

De meeste rijmen zijn eeuwenoud, soms meer dan duizend jaar. Al die tijd werden ze mondeling overgeleverd. Wonderlijk genoeg bleven ze grotendeels intact, al werd er soms iets aangepast omdat een woord niet meer begrepen werd. 

Schuitje varen, theetje drinken' eindigde vroeger met de vraag: 'Meisje, kun je wel jokken?' Toen betekende het nog: 'Kun je al een beetje vrijen?' Er zijn meer rijmen die oorspronkelijk niet speciaal voor kinderen bedoeld waren: het waren volksrijmen en -liedjes. En vaak was de inhoud bepaald niet kinderachtig. 

Kinderrijmen bevatten wel vaker woorden die we niet meer begrijpen. Voor onderzoekers is het een uitdaging om de betekenis te achterhalen. Dat kan tot verrassende resultaten leiden: de strekking lijkt nu eens degelijk onderbouwd, dan weer volledig uit de duim gezogen. In dit boek kijkt de auteur kritisch naar dit eerdere onderzoek en presenteert zelf nieuwe inzichten over de herkomst en achtergrond van kinderrijmen.