De liefdesgedichten

De lifdesgedichten van William Shakspeare
in een  vertaling van Hans-Jurgen Schoenmakers
Lifde (of:verliefdheid) is de bron van vele gedichten.En ook de sonnetten van Shakespeare zijn lifdesgedichten.D maakt nieuwsgierig!.Deze vertaling in het Nederlands neemt het pronleem weg dat oud dichterlijk Engels some moeilijk in de leesbaar is.Toch is zo veel mogelijk in de buurt van de authentieke tekst gebleven.
De gedichten vormen een reperterende reeks.Daarbij werkt elk gedicht afzonderlijk telkens toe naar een conclusie aan het slot.De sonnetten l tot en met 17 zijn nog afstandelijk:een herhaalde "oproep tot voortplanting".Maar dan,met sonner 18,vlogt een omslag.,en richt liefdesuitingen persoonlijk tot zijn geliefde.In de sonnetten 18 tot en met 126(veruit het grootste gedeetten 127 tot en met 152 is de geliefde plosteling een vrouw,en verandert de sfeer van romanstisch in mysteiues en zelfs gewlenddadig.De laatste twee sonnetten zijn grappige "epilogen".
Zolas ook in zijn theaterstukken,beperkt Shakespeare zich niet tot   thema,maar beschrijft hij zowat het gehele leven.zoals de seizoenen,de natuur,de elementen,de tijd en de dood,Ook de Shakespeariaanse tegenstellingen ontbreken niet.Gaandekken.En zelf schemeren mysterieuze driehoeksverhoudingen tussen de dichter en zijn beide geliefden door.....
Dit alles maakt de sonnetten niet alleen romanstisch en tijdloos,maar ook nog eens spannend!