De burgemeester als regisseur van het lokale veiligheidsbeleid?

Veiligheid heeft een sterk mobiliserend en enthousiasmerend karakter. Iedereen is immers voorstander van meer aandacht voor veiligheid. Vaak gaat het evenwel over veiligheid als een abstracte ambitie. Het debat barst los wanneer we ons de vraag stellen wat deze ambitie precies inhoudt. Achter het concept gaan namelijk een aantal tegenstellingen schuil die de invulling ervan bepalen. Het onderscheid tussen publieke en private belangen, objectieve kennis en subjectieve percepties, preventieve maatregelen en repressieve interventies. Een integraal veiligheidsbeleid wil deze dichotomieën bovendien overstijgen om tot een allesomvattende ‘geïntegreerde’ aanpak te komen. De concrete uitwerking hiervan is echter minder vanzelfsprekend.

Dit boek vertrekt vanuit de vaststelling dat er in toenemende mate naar de burgemeester wordt gekeken om het concept veiligheid invulling te geven. In het beleidsdiscours wordt de burgemeester als de lokale regisseur geïdentificeerd die de verschillende relevante actoren, beleidsdomeinen en bestuursniveaus op elkaar moet afstemmen. Het boek is geen studie naar de beleidsvorming, -uitvoering of -evaluatie van het lokale veiligheidsbeleid, maar behandelt de vraag hoe de burgemeesters invulling geven aan het thema veiligheid en het belang van het thema percipiëren.

Vanuit een interpretatieve wetenschapsbenadering gaat de auteur op zoek naar de wijze waarop Vlaamse burgemeesters het thema veiligheid betekenis geven. Het onderzoek verfijnt uiteindelijk de metafoor van de burgemeester als regisseur door drie interpretatieve repertoires te identificeren. Dat zijn clusters van betekenisgeving waar de burgemeesters zich vanuit een oplossingsgerichte drijfveer op beroepen om met het thema veiligheid om te gaan. Het resultaat is een perspectief dat kan worden gebruikt om de wijze waarop de burgemeesters zich ten aanzien van concrete veiligheidskwesties positioneren te begrijpen en te verklaren.