Dons Indie

Dons Indië vertelt het levensverhaal van de inmiddels overleden mijnheer Harms in het voormalig Nederlands-Indië van voor de Japanse bezetting, tijdens de bezetting en erna tot het jaar 1965 in het huidige Indonesië.

In onderstaand fragment is de auteur met zijn reisgenoten verdwaald in een klein bootje op de Javazee, waar ze uiteindelijk door de Nederlandse mijnenveger de Soebang werden gered: 

Inderdaad had niemand nog de kracht om de geweren in hun handen te nemen. Of ze tot schieten in staat waren, viel toch al te betwijfelen.
Nu waren ze een heel gemakkelijke prooi. Plotseling klonk echter een blijde kreet van de uitkijk: "Jongens, gered! Ik zie de driekleur op het achterschip!"
Deze woorden drongen, ofschoon heel langzaam, wel tot hen door. De redding was nabij. Want het zou toch wel een misdaad zijn, als deze blijde boodschap slechts als grap bedoeld zou zijn. Hiervan waren allen overtuigd. Bij het opengooien van de dekzeilen waren ze ook meteen hun honger, hun angst en doffe ellende vergeten.