Nu is de tijd

Vragen over de aard en de oorsprong van de tijd worden al lang
gesteld. Fundamentele ideeën kwamen op bij antieke denkers
als Plato, Aristoteles en Augustinus. In de moderne tijd heeft
vooral de natuurkunde verrassende inzichten opgeleverd. Zoals
de relativiteitstheorie van Einstein die bewees dat het tijdverloop
verschillend is voor verschillende waarnemers.

Tijd is niet alleen een dimensie van de wereld, maar ook een
manier om de wereld te beleven. De tijd als opeenvolging van
momenten, als een leven tussen verleden en toekomst, is een
ervaring van de onvolkomenheid van het bestaan. Een bestaan
van loslaten, vergeten, afwachten, afwezigheid en niet-weten.
Kortom, een 'zijn' dat ook een 'niet-zijn' is. Wanneer het bestaan
tot volkomenheid komt, is er geen tijd meer. Ook de tijd
is tijdelijk.
Maar nu is de tijd nog, want de wereld verandert en evolueert.
Er is onrust en onvrede, omdat niemand bereid is de huidige
toestand als de definitieve te beschouwen. Ook daarover gaat
dit boek.