Machtswoorden

Politieke woorden scheppen macht. Pim Fortuyn veroverde Den Haag met De puinhopen van acht jaar Paars (2002). Het boek was een afrekening en een politiek programma en zette een hele nieuwe beweging in gang. Ook de publicaties van Ayaan Hirsi Ali en Frits Bolkestein schudden de politiek op. Pieter Omtzigt stichtte een politieke partij vanuit zijn boek Een nieuw sociaal contract (2023). Veel eerder schreven Johan Rudolf Thorbecke en Abraham Kuyper zichzelf de politiek van hun tijd in. Socialisten betoogden hun ‘lijden en strijden’ voor de grote zaak. Boeken, pamfletten of krantenartikelen kunnen ideeën en kiezers mobiliseren. In verkiezingstijd zetten politieke kopstukken zichzelf in de etalage, zoals Wouter Bos met zijn Wat Wouter wil (2006). Oud-politici stellen in memoires hun nalatenschap veilig. Voormalige  activisten rechtvaardigen zich nadat zij tot de officiële politiek zijn toegetreden. Teleurgestelde ex-politici doen een boekje open over het bedrijf. Vrouwen en politici met een migratieachtergrond laten zien dat democratische politiek niet voor iedereen even toegankelijk is.

Remieg Aerts is emeritus hoogleraar geschiedenis. Zijn biografie Thorbecke wil het (2018) werd onderscheiden met de PrinsjesBoekenPrijs en de Nederlandse Biografieprijs.
Coen Brummer werkt voor het ministerie van VWS. Hij promoveerde op de biografie Sam van Houten tegen de rest. Het strijdbare leven van de man van de kinderwet (2023).
Gertjan Schutte was als promovendus verbonden aan het Europees Universitair Instituut in Florence. Momenteel werkt hij aan een integrale biografie van Guillaume Groen van Prinsterer.